De winter lijkt als een nachtkaars uit te gaan. Het ziet er naar uit dat we zonder noemenswaardige vorst het voorjaar tegemoet treden. Gelukkig hebben we nog een resem aan weerspreuken die ons behoeden voor al te voorbarige tuinactiviteiten. Maart roert zijn staart en april doet wat ze wil nopen beide tot voorzichtigheid. Toch wakkert deze zachte winter mijn voorjaarskriebels eerder aan dan gebruikelijk. Mijn moestuin in Den Bosch is de hele winter goed begaanbaar geweest, niet te nat en met genoeg zon om af en toe lekker aan de slag te kunnen. Januari was de maand van af en toe een kleine klus, maar met februari voor de deur kunnen we ons weer klaarmaken voor een nieuw tuinjaar.
In de tuin zijn de eerste tekenen van het voorjaar zichtbaar. Sneeuwklokjes geven de tuin kleur, evenals mijn lievelingsplanten in dit jaargetijde, de Helleborus. Het is nog vroeg, het hoogtepunt van de bloei ligt in mijn tuin in maart, maar de eerste bloeiende kerstroos in de tuin vind ik altijd bijzonder. In het gras komen de krokussen alweer boven. Geel is niet echt mijn kleur in de tuin, maar het zachte, bijna boterachtige geel van een krokus vind ik schitterend. Ook de schijnhazelaar laat zich nu van haar mooiste kant zien.
Als februari verder vordert neem ik steeds meer afscheid van het wintersilhouet in de tuin. Het wordt lastiger om mijn snoeischaar in bedwang te houden en de borders eens goed op te ruimen. Ik heb voor mijn gevoel nu lang genoeg naar de bruine gestalten achterin de tuin gekeken. In het najaar spelen de hoge siergrassen met het zilveren strijklicht, maar in februari geven deze rijzige grauwe kolommen de tuin een droevige aanblik. Van het geritsel van siergrassen alleen krijg ik het al koud. Toch is het nog te vroeg om de siergrassen af te knippen. De holle stengels kunnen zich vullen met water waardoor de plant kan gaan rotten.
Februari is overigens wel de maand voor enig ander snoeiwerk. Zo snoei ik in februari altijd mijn Wisteria (blauwe regen). Tijdens mijn vakantiewerk bij een hoveniersbedrijf vertelde een collega mij ooit dat je deze plant moet laten afzien. Wanneer ik rozen aan het snoeien was, of in dit geval een Wisteria, riep hij vanachter een cofineer: “Niet van dat benauwde.” In zijn ogen snoeide ik vaak te voorzichtig. Wees niet bang om een plant goed terug te snoeien. Dit gaat bijna altijd goed, en als u het toch beter anders had kunnen doen krijgt u meestal een herkansing en zal de plant opnieuw uitlopen. De uitgebloeide bloemen van een hortensia knip ik nu ook af, dat geeft al een veel opgeruimder beeld. Takken die in de zomer eigenlijk in de weg zaten verwijder ik nu ook. De sapstromen van veel planten staan nog stil dus diepe snoei kan weinig kwaad doen. Het is moeilijk om precieze momenten aan te geven voor wanneer iets gesnoeid moet worden. Natuurlijk heeft elke plant haar ideale moment om onder handen genomen te worden, maar heel nauw luistert het vaak niet. De bekende Engelse tuinman Christopher Lloyd verwoorde het heel simpel. “Ik weet wanneer ik mijn planten moet snoeien, maar meestal doe ik het gewoon wanneer ik eraan denk of wanneer ik er zin in heb.” Een blik in zijn cottagetuin laat zien dat planten vaak prima met deze filosofie kunnen leven.
Vanwege het zachte weer zijn de vissen in mijn vijver al behoorlijk actief. Februari vind ik nog te vroeg om de vissen te voeren, al zitten ze wel al veel aan de oppervlakte. Ook het filter start ik nog niet op, als er nog koude nachten komen kan het filter de gelaagdheid in het water verstoren.
Afgelopen weekend hebben we onze zaden ingekocht voor de moestuin. Een jaarlijks tripje (bijna een bedevaart) naar Dordrecht mag niet ontbreken op onze tuinkalender. De winkel van Vreekens Zaden is het Mekka voor de moestuinier. Zoveel soorten tomaten, courgettes, bloemen, knolgroenten, spinazie, aardbeien, fruitbomen en gereedschap in één winkel doen ons bijna duizelen. Prachtig dat men daar zoveel moeite doet om zo’n gevarieerd aanbod bij elkaar te zetten.
Door de relatief hoge temperaturen van de afgelopen periode staat het gras op veel gazons er behoorlijk lang bij. Het kan geen kwaad om met de maaier op de hoogste stand de langste punten van het gras te maaien. Voor verticuteren en bemesten is het nog te vroeg, dat komt volgende maand aan de beurt.
Siertuin
Februari is het moment om leilinden te snoeien. De uitgelopen takken kunnen tot de horizontale hoofdstam worden teruggesnoeid. Ook wilgen kunnen nu onder handen genomen worden. Grote struiken en bomen kunnen nu zonder al te veel schade worden geplant en verplant. Bij het verplanten van struiken is het belangrijk om ze voldoende water te geven, ook al schijnt de zon weinig en lijkt het druilerig weer. Het laatste blad van het najaar kan ook opgeruimd worden, dat geeft de tuin al meteen een meer voorjaarsachtige aanblik.
Werk van de maand:
Moestuin
Februari is bij ons de maand om de zadenvoorraad op orde te hebben. Ook gebruiken we deze periode voor het in orde brengen van de infrastructuur in de moestuin. We controleren de kassen op gebreken en we herstellen palen en draden waarlangs planten groeien. Ook zorg ik dat de grond in de kassen vervangen wordt met verse grond van buiten en compost. Omdat we jaar na jaar tomaten in de kas hebben is het noodzakelijk om de grond tijdig te vervangen. Zo voorkomen we het verspreiden van ziekten. Ook voor deze maand op mijn kalender is het maken van een koude bak. Dit is een houten constructie afgedekt met glazen ruiten om planten in op te kweken. Een mooie klus voor de carnavalsvakantie, nu maar hopen op mooi weer.
robbertlauret.wordpress.com 